Samodzielność dziecka – ważna umiejętność

Samodzielność-ważna umiejętność przedszkolaka

Dzieci rodzą się z naturalną chęcią dążenia do samodzielności. Ma to swoje odzwierciedlenie w słowach dumnych, młodych rodziców chwalących się postępami swoich pociech. Potrzeba bycia niezależnym osiąga swoje apogeum około drugich urodzin, po których tendencja ta często się odwraca. Dziecko zamiast nabywać nowe umiejętności, w wielu codziennych czynnościach jest wyręczane przez swoich opiekunów. W ten sposób rządny samodzielności dwulatek staje się biernym przedszkolakiem. Warto temu trendowi przeciwdziałać.

 

Najważniejsza zasada: nie wyręczaj-pozwól próbować samemu

Fakt, że niemowlę wymaga całodobowej opieki ze strony rodzica jest niepodważalny. Wraz z kolejnymi świeczkami zdmuchiwanymi na urodzinowym torcie zakres czynności pielęgnacyjno-opiekuńczych powinien zmieniać swój charakter. Dziecko z postawy biernej powinno stopniowo podejmować czynności wykonywane przez rodzica. Jego zadaniem rodzica jest maluchowi na to pozwolić. Dlatego też z słownika każdego świadomego rodzica powinny zniknąć takie sformułowania jak „nie rób tego bo się pobrudzisz” lub „ja zrobię to lepiej/szybciej”. Dziecko uczy się metodą prób i błędów. Na nie właśnie, czasami pewnie popełniane w ogromnej ilości, należy maluchowi pozwolić. Dodatkowo na te wszystkie mozolne próby potrzebny jest czas. Danie dziecku większej swobody nie oznacza oczywiście, że pozbawiamy je rodzicielskiej miłości. Własna przestrzeń buduje z pewnością poczucie własnej wartości, które przyda się później zarówno uczniowi w szkole jak i dorosłemu w pracy.

 

Wychowanie-na czym tak naprawdę polega

Zgodnie z definicjami znajdującymi się w podręcznikach z zakresu Pedagogiki wychowanie to proces, na który składają się nasze wszelkie oddziaływania względem dziecka. Ich głównym celem jest ukształtowanie nowej samodzielnej istoty. Ten proces zaczyna się już przy narodzinach. Warto od samego początku nie tylko pozwalać dziecku na niezależność ale wręcz do niej motywować. Oczywiście powinna być to samodzielność dostosowana do wieku malucha, nie może być on pozostawiony sam sobie. Dyskretne wsparcie i kontrola są podstawą sukcesu.

Należy również zaznaczyć, że każde dziecko i jego rozwój to sprawa bardzo indywidualna.

Oczywiście w Internecie znajdziemy wiele norm opisujących zakres umiejętności dzieci w danym wieku. Pamiętajmy, że nasze dziecko nie musi potrafić ich perfekcyjnie wykonać już w dniu, w którym kończy określoną liczbę lat. Warto by jednak były dla nas wskazówką co nasze dziecko jest w stanie już zrobić. Porównajmy co umie, a nad czym warto popracować.

 

Jak wspierać samodzielność

Każda, codzienna interakcja z dzieckiem może wspierać lub hamować jego usamodzielnianie. Nasz strach, że zrobi sobie krzywdę, przekonanie, że jest za małe aby cos wykonać lub pewność, że zrobimy coś szybciej i lepiej mogą wzbudzać w dziecku wątpliwość we własne możliwości. Warto więc pamiętać o stosowaniu kilku wskazówek:

  • chwalmy każdy mały sukces, nową umiejętność, pokażmy dziecku, że jesteśmy dumni z jego osiągnięć;
  • cierpliwość to podstawa,
  • nie porównujmy malucha do jego kolegów mówiąc, że one coś robią a nasza pociecha ciągle nie;
  • pomoc powinna być dyskretna;
  • nie przenośmy na dziecko swoich obaw;
  • dawajmy dziecku wybór zawsze jeśli jest to możliwe;
  • uwierzmy w możliwości swojego dziecka.

Obserwowanie jak dziecko, z istoty zupełnie od nas zależnej, staje się samodzielne to dla rodzica źródło radości i powód do ogromnej dumy. Praca nad samodzielnością nie jest oczywiście łatwa i wymaga wiele wysiłku. W chwilach kryzysu warto pamiętać, że nasza cierpliwość zaprocentuje w przyszłości, wcale nie aż tak bardzo odległej. Samodzielne dziecko to pewny siebie dorosły, który potrafi radzić sobie w każdej sytuacji.

Autor: Punkt Przedszkolny Zielony Dzwoneczek Szczecin

  

Comments:0

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *