Dziecięca przyjaźń
Relacje dzieci w wieku przedszkolnym.
Człowiek jest istotą społeczną, dziecko również. Do jego prawidłowego rozwoju niezbędne są relacje z drugim człowiekiem, a od pewnego wieku także rówieśnikami. W pierwszych latach życia potrzebę kontaktu w pełni zaspokajają rodzice. Oni są zarówno opiekunami jak i najlepszymi partnerami do zabawy. Około piątego roku życia następuje znaczący wzrost kompetencji społecznych co skutkuje nawiązywaniem pierwszych, głębszych relacji rówieśniczych. Zwykle są one dosyć nietrwałe jednak, dla prawidłowego rozwoju, bardzo ważne.
Jak rozwija się dziecięca przyjaźń?
Dobrze, aby już dwu- i trzyletnie dzieci miały okazje do zabaw wśród rówieśników. Uczą się w ten sposób, głównie poprzez naśladownictwo, zasad współpracy czy umiejętności dzielenia się zabawkami. Tak małe dzieci nie przywiązują zwykle wagi to tego z kim się bawią. Jeszcze wśród czteroletnich dzieci dominuje zabawa równoległa, czyli maluchy bawią się raczej obok siebie niż razem. Dopiero pięciolatek do satysfakcjonującej zabawy potrzebuje drugiego dziecka. Nie warto specjalnie wpływać na wybory naszej pociechy. Warto natomiast stwarzać jak najwięcej możliwości do nawiązywania relacji z rówieśnikami.
Jak wygląda dziecięca przyjaźń w wieku przedszkolnym?
Przyjaźń wczesnodziecięca ma instrumentalny charakter. Przyjacielem może stać się osoba, która ma np. fajne zabawki, wymyśla ciekawe zabawy, potrafi dzielić się smakołykami. Na wybór przyjaciela przez dziecko duży wpływ ma częstotliwość kontaktów. To dlatego najbliższe relacje nawiązywane są w grupie przedszkolnej lub w obrębie tego samego osiedla. Zwykle preferowani są przedstawiciele tej samej płci, co związane jest z odmiennym sposobem zabawy przez chłopców i dziewczynki. Relacje te nie są zbyt trwałe i nawet największa przyjaźń może się skończyć przy pierwszej kłótni. Mali przyjaciele chcą wszystko robić wspólnie, nieobecność najbliższego kolegi w przedszkolu jest powodem do ogromnego smutku. Przyjaźniące się ze sobą maluchy często upodabniają się do siebie zarówno wizualnie jak i w preferowanych zabawkach czy sposobach spędzania czasu wolnego. Chęć dzielenia się z przyjacielem swoimi własnościami jest wyrazem wielkiego oddania i warto aby była wspierana przez dorosłych.
Zmienność i burzliwy charakter przyjaźni przedszkolaków mogą być niepokojące dla rodziców, są jednak zupełnie normalne. Dzieci dopiero uczą się nawiązywania relacji rówieśniczych. Na głębszą przyjaźń przyjdzie czas w wieku szkolnym.
Znaczenie dziecięcych przyjaźni.
Przyjaźń to cenna wartość dla ludzi w każdym wieku. Dla dzieci, jakość nawiązywanych relacji rówieśniczych jest podstawą harmonijnego rozwoju oraz fundamentem dla satysfakcjonujących relacji w życiu dorosłym. Ponad to posiadanie przyjaciela niesie ze sobą szereg korzyści takich jak:
- Doskonali umiejętności komunikacyjne. Wiek przedszkolny jest okresem wzrostu umiejętności komunikowania się z drugim człowiekiem. Przyjaciel może być wspaniałym partnerem do ćwiczeń w tym zakresie.
- Zaspokaja, ważną w życiu człowieka potrzebę bliskości. Człowiek jako istota społeczna potrzebuje do szczęścia drugiej istoty. Zwykle około 5 roku życia dzieci szukają bliskości i towarzystwa równolatków.
- Daje poczucie akceptacji. Świadomość bycia lubianym przez rówieśników doskonale wpływa na poczucie własnej wartości i pewności siebie.
- Uczy współpracy, dzielenia się, zasad pracy w grupie. Przyjaźniące się dzieci chętnie dzielą się ze sobą swoimi skarbami, współdziałają podczas zabawy. Warto ten fakt wykorzystać ucząc maluchy czym jest kompromis i jak go stosować.
Dzieci w wieku przedszkolnym dopiero odkrywają czym jest przyjaźń i jakie zasady nią rządzą. Pierwsze przyjaźnie są wielkim przeżyciem i wspaniałym wspomnieniem z dzieciństwa. Dlatego warto uczyć dzieci ich zawierania i pielęgnowania.
Autor: Punkt Przedszkolny Zielony Dzwoneczek Szczecin
Comments:0